Blouvuur

hy kies sy glas

breek delikaat

‘n deel vir hom af

voel die vel teen vel

 

bring nader aan

Blouvuur

en laat die fantasie

millefiori van kleur vertel

laat gomtrane drup

in sagte hit

van blouvuursmeul

 

sy kinkeldans haar bestemming

in sy warreling van hand

Hy halt –

Sy vrees die breek –

maar hy skoonvuur haar vorm

weer terug in kleur

gedagtegange om en om

vloei in asem

 

blaas haar sag

verwarm weer

drup   draai   gom   leef

vervorm

verras die onbeplande eindresultaat

 

sy vloei

sy gloei

sy sluit haar af

voltooi

‘n samespel

van mond en hand

en glas en vel

windwoord

ag

die woorde
hang
net

lyn die wind
sinneloos

sinne
wit wasgoed die beeld

waai
woorde waai wit
weg

sin
maak dit sin?

vir jou?