W U R G

Ek het jou gaan bêre

op ‘n plek anderkant hier

Ver van die aanraking van herinnering

Terug in die gedagte van vraagteken

wat antwoordloos wonder

Ek het jou gaan bêre

verby die chaos

van frustrasie

Ver agter misverstande

wat vretend verniel

Ek het jou gaan bêre

terug in ‘n lewe van saai

waar verveling tronkstraf forseer

op daaglikse geluk

Ek het jou aanraking gaan uitvee

Die gladde streel van jou vel

gaan vergeet

En gevoelloos

die keuse gemaak

wat ons nie verdien nie

Ek het jou gaan weggooi

uit die wonderwerk van eenheid

Gestamp tot teen die afgrond

wat ons vlymskerp skeur in twee

Ek het my woorde gaan begrawe

van pure uitputting

My hoop vermoor

Ek moes jou bitter ver gaan bêre:

Want ons was besig om voorspelbaar

soos dié woord

Te versmoor