foto

jou beeld is nou geel,  Pa

en jy kyk weg

geen groen kleur meer

jou kômin hemp

waarin geheue jou altyd roep

jy is só verskriklik vêr

(asof deel van ‘n vorige bestaan)

ek sien hoe vang jou sjarme

‘n ander se aandag

met jou warm luister,

ek vind met afstand

jóú unieke glimlag

wat die pyn verbloem.

kyk na my kant toe, Pa

en gee weer

asseblief

want ek het  nodig